Ruud Boon heeft Michel van Brans Oesterzwamkwekerij gevraagd mee te gaan naar Uganda om daar jongeren in de koffieregio iets van perspectief te bieden. Doelstelling is een aanvulling op het inkomen naast de inkomsten van de koffieproductie die teruglopen door de klimaatverandering. Daarnaast zijn paddenstoelen een welkome aanvulling op het eenzijdige voedingspatroon.
Uitgangspunt bij dit project zijn de restanten van de koffieproductie; de zogenaamde coffeehusks. Na oogst van de koffieboon, verzuren de restanten van de bes de bodem terwijl er prima paddenstoelen op geteeld kunnen worden.
Maar hoe? In 2019 tijdens de eerste trip van Michel en Ruud, zochten zij het uit. In 2019 werden zo’n 15 mensen uit Kibinge getraind. Na aanvankelijke successen, maar ook wat tegenslagen is men er begin 2020 mee gestopt. Door corona konden ze geen sporen meer kopen en leek het project een stille dood tegemoet te gaan.
Besloten werd tot een nieuwe poging de koffieboeren in Kibinge aan de paddenstoelen te helpen. Hiertoe werd ook contact gelegd met andere telers in Kampala. Deze trip begon dan ook met een bezoek aan een grote kweker in de hoofdstad. De daar opgedane kennis werd meegenomen in de opfristraining en gretig werden de eigen ervaringen aan de nieuwe informatie gekoppeld. Dit keer was de groep zo’n 30 man sterk, waaronder een flink aantal nieuwe mensen.
De afzet van de paddenstoelen zal voornamelijk in Masaka zijn, een stad net zo groot als Deventer die vlakbij ligt. Aan het eind van de training vond de eerste verkooptransactie plaats met een groot hotel in Masaka. Door het proeven van het succes wordt de wil door te gaan slechts gestimuleerd.
De training in Gomba werd door een heel ander publiek ontvangen. In het trainingslokaal van Siaprom, een opleidingsinstituut voor dierverzorging en geneeskunde midden in een arme regio, troffen we voornamelijk jonge studenten. Mathias Wasswa, de eigenaar van Siaprom, biedt de studenten niet alleen opleiding, maar vooral ook perspectief. Hij leert ze vragen stellen en nadenken. De circa 50 studenten spraken goed Engels en waren erg leergierig, wat het training geven erg prettig maakte. Maar qua afzet heeft Siaprom wel een nadeel; het ligt ver van een grote stad waardoor het businessmodel zwakker is dan in Kibinge.
Wat duidelijk is dat er pas echt een goed businessmodel ontstaat als je ook zelf sporen kunt vermenigvuldigen. Daarom gaan nog enkele mensen uit zowel Gomba als Kibinge naar een grote teler in Kampala, om het zelf vermeerderen van de schimmels onder de knie te krijgen. De mensen die daar heen gaan zullen fungeren als ‘opleider’ binnen hun eigen associaties.
Na afloop van de trainingen in Gomba kreeg Ruud nog een gebouw naar zich vernoemd. Mathias wil hem hiermee eren voor de ondersteuning die Ruud al die jaren aan Siaprom gegeven heeft.
